Kızıma mektup…
Hayatımıza gireceğini öğrendiğimiz an neler hissettik neler, ben o haberi babana göz yaşları içinde vermiştim.Baban ne oldu neden ağlıyorsun demesine rağmen ben içimdeki bu heyecanı bir şekilde atmam ve bunu babana söylemem gerekiyordu.Zor da olsa ağlaya ağlaya söyledim,sarıldık ve beraber ağladık…
Zaman çok hızlı geçti hemde çok geçen seneyi hatırlıyorum da senin fotoğraflarını çekmek için Fenerbahçe Parkına gitmiştik, balonlar hazırlamıştım, kıyafetini giydirmiştim.Eğer ağlamazsan çok güzel geçecekti ama ağladın,çimenlerden korktun, uykun gelmişti.Çok güzel fotoğraflar çekmiştik ve süper bir gün olmuştu bizim için.
25.07.2011 de saatlerce sancı çekmiştim.Gece başlayan sancılar artık sabahın olmasıyla çekilmez olmuş,babana da neden söylemediysem gece boyunca hep çekmiştim.Ahhh ben ahhh,sanki sancılar kendiliğinden azalıcak, sanki doğum daha mı kolay olacak?Düşüncem neydi bilmiyorum ama sabaha kadar çektim o ağrıları.07:30 da hastaneye gelmiştik, hiç kimse yoktu, hemen beni aldılar kontrol ettiler, acil olarak doğumun olmasını söylediler.Kaldık…Normal doğum olmayacaktı, sezeryan için hazırmıydım bilmiyorum ama 5dk bekledikten sonra tamam dedik.Beni hazırladılar,baban yanımda ameliyathane kapısına kadar gittik,daha sonra ayrıldık işte.Baban dışarda biz içerdeydik, 15dk sonra sen gelmişsin, ilk baban gördü seni, benim görmem için biraz zamanın geçmesi gerkiyormuş öyle de oldu.Kendime geldiğim zaman ilk olarak büyük teyzeni görüp “Hoşgeldin Teyze “demişim, baban hala buna sinir olur aman aramızda kalsın .Ben kendimde değiliğim ki ordakilerden haberim yok, demek ki ilk gözüme o çarpmış.
Hayatımıza gireceğini öğrendiğimiz an neler hissettik neler, ben o haberi babana göz yaşları içinde vermiştim.Baban ne oldu neden ağlıyorsun demesine rağmen ben içimdeki bu heyecanı bir şekilde atmam ve bunu babana söylemem gerekiyordu.Zor da olsa ağlaya ağlaya söyledim,sarıldık ve beraber ağladık…
Zaman çok hızlı geçti hemde çok geçen seneyi hatırlıyorum da senin fotoğraflarını çekmek için Fenerbahçe Parkına gitmiştik, balonlar hazırlamıştım, kıyafetini giydirmiştim.Eğer ağlamazsan çok güzel geçecekti ama ağladın,çimenlerden korktun, uykun gelmişti.Çok güzel fotoğraflar çekmiştik ve süper bir gün olmuştu bizim için.
25.07.2011 de saatlerce sancı çekmiştim.Gece başlayan sancılar artık sabahın olmasıyla çekilmez olmuş,babana da neden söylemediysem gece boyunca hep çekmiştim.Ahhh ben ahhh,sanki sancılar kendiliğinden azalıcak, sanki doğum daha mı kolay olacak?Düşüncem neydi bilmiyorum ama sabaha kadar çektim o ağrıları.07:30 da hastaneye gelmiştik, hiç kimse yoktu, hemen beni aldılar kontrol ettiler, acil olarak doğumun olmasını söylediler.Kaldık…Normal doğum olmayacaktı, sezeryan için hazırmıydım bilmiyorum ama 5dk bekledikten sonra tamam dedik.Beni hazırladılar,baban yanımda ameliyathane kapısına kadar gittik,daha sonra ayrıldık işte.Baban dışarda biz içerdeydik, 15dk sonra sen gelmişsin, ilk baban gördü seni, benim görmem için biraz zamanın geçmesi gerkiyormuş öyle de oldu.Kendime geldiğim zaman ilk olarak büyük teyzeni görüp “Hoşgeldin Teyze “demişim, baban hala buna sinir olur aman aramızda kalsın .Ben kendimde değiliğim ki ordakilerden haberim yok, demek ki ilk gözüme o çarpmış.
Yazımın devamı için hadi buyrun www.1baba1anne.com
Nice güzel yaşlara
YanıtlaSilTeşekküler :)
YanıtlaSilNice güzel, mutlu yılları olsun İpekciğin, hep en sevdikleri ile..
YanıtlaSil